Burn-out ❌vervolg 2

Zoals een doorzetter dat doet, volgde ik het opbouwschema en de bijbehorende taken. Ik vond dit echter erg zwaar, maar dat hoorde er immers bij toch? Ik had net 2 weken geslapen en ik hoefde maar 3 uurtjes te werken. Dat zou toch wel gaan? Wederom volgde ik de adviezen van de deskundigen. Mijn grenzen kende ik niet en waren nog steeds overschreden en zoals in een eerdere blog vermelde, een persoon met burn-out geeft de regie uit handen. Er was regelmatig contact met deskundigen, ik sprak ook uit wat ik voelde, maar ik volgde hun beslissingen.

Het opstartschema vervolgde en ik kon steeds slechter mijn rust vinden thuis. Taken waar ik normaal mijn handen niet voor omdraaide werden een enorme uitdaging. Mijn hoofd was wazig en zwaar en voor mijn gevoel keek ik scheel uit mijn ogen. Ik ging steeds slechter slapen tot ik op een bepaald punt helemaal niet meer sliep. Ik raakte snel in paniek en was angstig. Een winkel ingaan was een hele opgave. Alleen zijn durfde ik niet meer en voor iemand die veel heeft gereisd over de hele wereld en ook deels alleen, was dit een bizarre ervaring. Ik had het geluk dat ik bij mijn ouders kon intrekken, op 39 jarige leeftijd! Onafgebroken heb ik gehuild, waar het vandaan kwam, geen idee, maar stoppen dat lukte niet. Ik was vreselijk onrustig, slaaptabletten hielpen amper. Ik kwam in een depressie terecht. Later kon ik ook bij vrienden terecht en door hun structuur van de dag weer te volgen en m.b.v. medicatie kwam ik  langzaam weer terug uit het intense duister.

In de opstart fase na een burn-out is het in sommige gevallen nodig om heel klein te beginnen. Kwartiertje wat doen, kwartiertje rust, kwartiertje wat doen, kwartiertje rust enz. Dan heb ik  het over de vaatwasser uitruimen en dan weer rusten, even een stofdoek pakken en weer rusten. Er is jaren roofbouw gepleegd op een lichaam en dit heeft tijd nodig om eerst weer tot een 0- lijn te komen. Dit leerde ik in mijn opleiding.